اعراف جمع عرف به معنای صخره است.در قران اعراف به صخره هایی بین بهشت و جهنم گفته می شود که در ان افرادی که اعمال خوب و بدشان یکسان باشد هستند و بلاتکلیف مانده اند و منتظر شفاعت پیامبران و معصومین هستند.                                                                                                                                                                                                                                                                               آیات 44 تا 49                                                                                                                                 و نادی اصحاب الجنة اصحاب النار ان قد وجدنا ما وعدنا ربنا حقا وجدتم ما وعد ربکم خقا قالوا نعم فأذن مؤذن بینهم ان لعنة الله علی الظالمین                                                                                                                                 و بهشتیان دوزخیان را ندا می دهند که ما انچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود درست و ثابت یافتیم،ایا شما نیز انچه را پروردگارتان وعده داده بود حق و ثابت یافتید؟ گویند:اری! پس اوازدهنده ای در میان انان اواز می دهد که لعنت خداوند بر ستمکاران باد.                                                                                                                   الذین یصدون عن سبیل الله و یبغونها عوجا و هم بالاخرة کفرون                                                                           انهایی که (مردم را) از راه خدا باز می داشتند و برای ان کجی می خواستند و  روز واپسین کافر بودند.                و بینهما حجاب و علی الاعراف رجال یعرفون کلا بسیماهم و نادوا اصحاب الجنة ان سلام علیکم لم یدخلوها و هم یطمعون                                                                                                                                                و میان ان دو گروه (بهشتیان و دوزخیان)حجاب و حایلیف است و بر کنگره های ان حجاب مردانی است (از معصومین و اولیاء حق) که هر گروهی را به سیمایشان میشناسند،و انان به اهل بهشت ندا می دهند سلام بر شما؛بهشتیانی که هنوز به ان وارد نشده اند و امید ان را دارند.                                                                                 و اذا صرفت ابصارهم تلقاء اصحاب النار قالوا ربنا لا تجعلنا مع القوم الظالمین                                                      و چون چشمانش به سوی اهل اتش برگردانده شود،گویند:پروردگارا،ما را با گروه ستمکاران قرار مده.                      و نادی اصحاب الاعراف رجالا یعرفونهم بسیماهم قالوا ما اغنی عنکم جمعکم و ما کنتم تستکبرون                          و کسانی که به ان کنگره ها قرار دارند مردانی را (از دوزخیان) که از صورت هایشان می شناسند ندا دهند،گویند:(دیدید که)اجتماع و جمعیت شما (یا گرد اوردن مالتان)و تکبر ورزیدنتان (عذابی را) از شما دفع نکرد!                        اهؤلاءالذین اقسمتم لا ینالهم الله برحمة ادخلواالجنة لا خوف علیکم ولا انتم تحزنون                                            (و با اشاره به مؤمنان گویند)ایا اینها هستند کسانی که سوگند یاد می کردید که خدا رحمتش را به انها نمی رساند؟ (ان گاه به مؤمنان گویند) به بهشت در آیید که نه بیمی بر شما می رود و نه اندوهی خواهید داشت.                                     

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: